കത്തുന്ന ഉച്ചസൂര്യന്റെ അഗ്നിസ്പുലിങ്കങ്ങള്‍ മണല്‍ പരപ്പുകളെ വരുത്തെടുക്കുമ്പോള്‍ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന പാദങ്ങള്‍ നിലത്തുറപ്പിക്കാനാവാതെ തളര്‍ന്നുതുടങ്ങിയ ഒരു പേക്കോലം അതാ അടുത്ത് വരുന്നപോലെ തോന്നുന്നു ...
അതെ തലയില്‍ കീറതുണികൊണ്ട് കെട്ടിയ തലപ്പാവിന്നടിയില്‍ കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ മുഖവുമായി ഒരു പാവം ആട്ടിടയന്‍. ഒരുതുള്ളി ദാഹനീരിനായി അയാള്‍ യാചിക്കുകയാണ് ഇത്തിരി തണലിനായി കേഴുകയാണ് അയാള്‍. പക്ഷെ അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു!!
അയാള്‍ ക്യാമറ ഒന്നുകൂടെ സൂം ചെയ്തു, അതെ ഇപ്പോള്‍ കുറേകൂടെ വ്യക്തമായി ആ ദ്രിശ്യം കാണാം .
പിന്നില്‍ നിന്നും ആരോ വിളിച്ചപോലെ തോന്നി..
ക്യാമറയില്‍ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ അയാള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "ഒരു നിമിഷം, ഏതോ ഒരു ആട്ടിടയന്റെ മനോഹരമായ ചിത്രം എന്റെ ക്യാമറയില്‍ പതിയുന്നുണ്ട്, നമുക്കിതിനെ പരമാവധി ഉപയോഗിക്കണം.. നോക്കൂ അയാള്‍ വെള്ളത്തിന്‌ വേണ്ടി കേഴുന്ന രംഗം വളരെ തന്മയത്വത്തോടെ കാണാം ഇപ്പോള്‍" ...
ഇത്തവണ ഒരു അവാര്‍ഡ് അടിചെടുക്കണം !! പ്രവാസ ജീവിതത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകളെ കുറിച്ച് എഴുതിത്തുടങ്ങിയപ്പോള്‍തന്നെ എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ഇത് ഹിറ്റ്‌ ആവുമെന്ന്. ഇപ്പോ ഈ രംഗം കൂടെ ആവുമ്പോ അതിന്റെ ചാരുത കൂടുകയേ ഉള്ളൂ.
മഹേഷ്‌, വല്ലാതെ ദാഹിക്കുന്നു, നീ ഒരു സോഫ്റ്ദ്രിന്ക് എടുത്തെ.. ക്യാമറ ഒന്നുകൂടെ സൂം ചെയ്തുകൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു .
ഹ! എന്താ മാഷെ ഇതു, കയ്യില്‍ ക്യാമറ കാണുന്നില്ലേ? അതൊന്നു ഓപ്പണ്‍ ചെയ്തു താ ചങ്ങാതീ!
ഒരുകവിള്‍ സോഫ്റ്ദ്രിന്ക് കുടിച്ചു അതിന്റെ ഗ്യാസ് ഒരു എമ്ബക്കമായി പുറത്തു പോയി. . ആഹ! നല്ല ആശ്വാസം !! ഇനി കുറെ കൂടെ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യാം.
ആടിടയന്റെ നിലവിളി ഒരു വനരോദനമായി അവിടങ്ങളില്‍ പ്രതിധ്വനിച്ചു , അതിന്റെ മാറ്റൊലി മൈക്രോഫോണിലൂടെ ക്യാമറ ഒപ്പിയെടുത്തു .....ചാരുതയാര്‍ന്ന ലൈവ് റെക്കോര്‍ഡിംഗ് ..
മതി ഇത്രേം മതി, ഇവിടെ വല്ലാത്ത ചൂടാ !! ഇനി നമുക്ക് അടുത്ത ലൊകെഷനിലെക്ക് പോകാം .. അയാള്‍ ക്യാമറ ഓഫ്‌ ചെയ്തു വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി. അവര്‍ വണ്ടി ഓടിച്ചു വിജനമായ ആ വഴിയിലൂടെ ദൂരേക്ക്‌ പോയിമറഞ്ഞു .
അപ്പോഴും ക്യാമറയുടെ ഫ്രെയിമിനുമപ്പുറം ആ ആട്ടിടയന്‍ ജീവിക്കുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായി ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിനു കേഴുകയായിരുന്നു ....
*******************************************************
അയാളുടെ നിലവിളി കേള്‍ക്കാന്‍, ഒരു തുള്ളി ദാഹജലം നല്കാന്‍ , കഴുകന്‍ കണ്ണുകളുമായി ക്യാമറക്ക് പുറകില്‍ ശീതളഛയില്‍ ഇരുന്ന ആ കലാഹൃദയങ്ങള്‍ക്ക്‌ കഴിഞ്ഞില്ല . .. അവര്‍ കൈവരാന്‍ പോകുന്ന അവാര്‍ഡിന്റെ നിറകുംഭം മാത്രമേ കണ്ടുള്ളൂ.
നിഴല്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന മനുഷ്യന്റെ വേദന കാണാതെ പോകുമ്പോള്‍, മനോഹരമായ വാക്ശകലങ്ങള്‍ ദ്രിശ്യങ്ങള്‍ക്ക് മേമ്പൊടി ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പ്രേക്ഷക ഹൃദയങ്ങളില്‍ ചേക്കേറുന്നത് ഛയാഗ്രഹണത്തിന്റെ മനോഹാരിതയും ശബ്ദകലയുടെ ഗാംഭീര്യവും സംവിധാനത്തിന്റെ പെരുമയും മാത്രം!!!
ദാഹനീരിനു വേണ്ടി യാചിച്ച ആ സഹജീവിയെ പുറം കാല്‍കൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റിയ മനുഷ്യത്വ രഹിതമായ നീച കര്‍മങ്ങളല്ല.
അതെ തലയില്‍ കീറതുണികൊണ്ട് കെട്ടിയ തലപ്പാവിന്നടിയില്‍ കരിഞ്ഞുണങ്ങിയ മുഖവുമായി ഒരു പാവം ആട്ടിടയന്‍. ഒരുതുള്ളി ദാഹനീരിനായി അയാള്‍ യാചിക്കുകയാണ് ഇത്തിരി തണലിനായി കേഴുകയാണ് അയാള്‍. പക്ഷെ അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു!!
അയാള്‍ ക്യാമറ ഒന്നുകൂടെ സൂം ചെയ്തു, അതെ ഇപ്പോള്‍ കുറേകൂടെ വ്യക്തമായി ആ ദ്രിശ്യം കാണാം .
പിന്നില്‍ നിന്നും ആരോ വിളിച്ചപോലെ തോന്നി..
ക്യാമറയില്‍ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ അയാള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു "ഒരു നിമിഷം, ഏതോ ഒരു ആട്ടിടയന്റെ മനോഹരമായ ചിത്രം എന്റെ ക്യാമറയില്‍ പതിയുന്നുണ്ട്, നമുക്കിതിനെ പരമാവധി ഉപയോഗിക്കണം.. നോക്കൂ അയാള്‍ വെള്ളത്തിന്‌ വേണ്ടി കേഴുന്ന രംഗം വളരെ തന്മയത്വത്തോടെ കാണാം ഇപ്പോള്‍" ...
ഇത്തവണ ഒരു അവാര്‍ഡ് അടിചെടുക്കണം !! പ്രവാസ ജീവിതത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടുകളെ കുറിച്ച് എഴുതിത്തുടങ്ങിയപ്പോള്‍തന്നെ എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ഇത് ഹിറ്റ്‌ ആവുമെന്ന്. ഇപ്പോ ഈ രംഗം കൂടെ ആവുമ്പോ അതിന്റെ ചാരുത കൂടുകയേ ഉള്ളൂ.
മഹേഷ്‌, വല്ലാതെ ദാഹിക്കുന്നു, നീ ഒരു സോഫ്റ്ദ്രിന്ക് എടുത്തെ.. ക്യാമറ ഒന്നുകൂടെ സൂം ചെയ്തുകൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു .
ഹ! എന്താ മാഷെ ഇതു, കയ്യില്‍ ക്യാമറ കാണുന്നില്ലേ? അതൊന്നു ഓപ്പണ്‍ ചെയ്തു താ ചങ്ങാതീ!
ഒരുകവിള്‍ സോഫ്റ്ദ്രിന്ക് കുടിച്ചു അതിന്റെ ഗ്യാസ് ഒരു എമ്ബക്കമായി പുറത്തു പോയി. . ആഹ! നല്ല ആശ്വാസം !! ഇനി കുറെ കൂടെ ഷൂട്ട്‌ ചെയ്യാം.
ആടിടയന്റെ നിലവിളി ഒരു വനരോദനമായി അവിടങ്ങളില്‍ പ്രതിധ്വനിച്ചു , അതിന്റെ മാറ്റൊലി മൈക്രോഫോണിലൂടെ ക്യാമറ ഒപ്പിയെടുത്തു .....ചാരുതയാര്‍ന്ന ലൈവ് റെക്കോര്‍ഡിംഗ് ..
മതി ഇത്രേം മതി, ഇവിടെ വല്ലാത്ത ചൂടാ !! ഇനി നമുക്ക് അടുത്ത ലൊകെഷനിലെക്ക് പോകാം .. അയാള്‍ ക്യാമറ ഓഫ്‌ ചെയ്തു വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി. അവര്‍ വണ്ടി ഓടിച്ചു വിജനമായ ആ വഴിയിലൂടെ ദൂരേക്ക്‌ പോയിമറഞ്ഞു .
അപ്പോഴും ക്യാമറയുടെ ഫ്രെയിമിനുമപ്പുറം ആ ആട്ടിടയന്‍ ജീവിക്കുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യമായി ഒരു തുള്ളി വെള്ളത്തിനു കേഴുകയായിരുന്നു ....
*******************************************************
അയാളുടെ നിലവിളി കേള്‍ക്കാന്‍, ഒരു തുള്ളി ദാഹജലം നല്കാന്‍ , കഴുകന്‍ കണ്ണുകളുമായി ക്യാമറക്ക് പുറകില്‍ ശീതളഛയില്‍ ഇരുന്ന ആ കലാഹൃദയങ്ങള്‍ക്ക്‌ കഴിഞ്ഞില്ല . .. അവര്‍ കൈവരാന്‍ പോകുന്ന അവാര്‍ഡിന്റെ നിറകുംഭം മാത്രമേ കണ്ടുള്ളൂ.
നിഴല്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന മനുഷ്യന്റെ വേദന കാണാതെ പോകുമ്പോള്‍, മനോഹരമായ വാക്ശകലങ്ങള്‍ ദ്രിശ്യങ്ങള്‍ക്ക് മേമ്പൊടി ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പ്രേക്ഷക ഹൃദയങ്ങളില്‍ ചേക്കേറുന്നത് ഛയാഗ്രഹണത്തിന്റെ മനോഹാരിതയും ശബ്ദകലയുടെ ഗാംഭീര്യവും സംവിധാനത്തിന്റെ പെരുമയും മാത്രം!!!
ദാഹനീരിനു വേണ്ടി യാചിച്ച ആ സഹജീവിയെ പുറം കാല്‍കൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റിയ മനുഷ്യത്വ രഹിതമായ നീച കര്‍മങ്ങളല്ല.
ഗംഭീരം
ReplyDeleteപ്രിയപ്പെട്ട സുഹാസ്‌ ഭായി
ReplyDeleteഖത്തര്‍ ബ്ലോഗ്‌ മീറ്റിന്റെ കാര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു സംസാരിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്നു
താങ്കളുടെ ഫോണ്‍ നമ്പര്‍ ഒന്ന് മെയില്‍ ചെയ്യാമോ?
shaisma@gmail.com